شب ساکت مرداب
بعضی وقت ها دل آدم به اندازه یک دریاست ولی چنان درد ها اونو احاطه می کنند که سکوتی
مرگ بار ، مثل سکوت حاکم بر یک مرداب اونو کامل می گیره. امروز یه نفر می گفت بهمن ، ماه
افسردگی کسانی است که دردمند هستند ولی باورم نشد . چند روزی است بیماری دست از سرم
بر نمی دارد. خوب است که او دوستم دارد. بیماری را می گویم ، مثل اینکه دوست ندارد من را ترک گوید.
وسعت غم همچنان اندیشه های خیال را در می نوردد و تو هیچ نمی دانی . نمی دانی که شاید این بار
بر سر غم ها با قلب زخمی ، قراری گذاشتیم.
تو ای زخم قدیمی ، بیا شفای ما باش
تو ای درد صمیمی ، دوا باش دوا باش
نظرات شما عزیزان: